Thirrja e profetit Isa (alejhis-selâm) për monoteizëm
Lavdërimi i plotë i përket All-llahut.
Atë e përlëvdojmë dhe Atij i kërkojmë ndihmë dhe falje.
Dëshmoj se nuk ka të adhuruar me meritë
përveç All-llahut, Një e i pashoq dhe dëshmoj se Muhamedi është robi dhe i
dërguari i Tij.
Fjala më e drejtë është Fjala e
All-llahut dhe udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Muhamedit (ﷺ). Çështjet më
të këqija në fe janë risitë, çdo risi është bidat, çdo bidat është humbje dhe
çdo humbje është një Zjarr!
Më pas:
Vëllezër të nderuar!
Feja Islame është e dalluar nga fetë e
padrejta dhe miletet jobesimtare. Këtë dallim e bën mesataria e saj në thirrjen
për besimin në të dërguarit, e cila është pa teprim dhe pa cungim.
Feja Islame i vendos të dërguarit në
pozitën në të cilën i ka vendosur All-llahu; që njerëzit të mos e teprojnë me
ta duke u dhënë atyre Cilësi të All-llahut, ose duke i marrë si ortakë të
All-llahut; ortakë si zota ose ortakë në të drejtën e adhurimit. Por,
gjithashtu, që njerëzit të mos i mohojnë të dërguarit dhe të mos e refuzojnë
profecinë e ndonjërit prej tyre.
Shembull e kemi Isanë (alejhis-selâm),
birin e Merjemit. Akideja (bindja fetare) islame lidhur me këtë të dërguar
është e qartë dhe e dukshme dhe qëndron midis dy ekstremeve: cungimit të jehudëve
dhe teprimit të të krishterëve.
Isai (alejhis-selâm) në Islam ka pozitë
të madhe e të lartë. Ai është njëri prej të dërguarve Ulul-Azëm (prej të
dërguarve më të vlefshëm, me sprovat dhe qëndrueshmërinë dhe vendosmërinë më të
madhe).
Ky profet fisnik ka një pozitë të
madhe, të cilën ia respekton Islami dhe ia pohon qartazi, duke ia vërtetuar me
mënyrën më të mirë, më të plotë dhe më të drejtë, në shumë ajete të madhërishme
e të qarta të Kuranit.
Çdo logjikë dhe mendje e shëndoshë e
pranon qëndrimin që e pohon Islami për Isanë (alejhis-selâm) dhe e refuzon çdo
qëndrim tjetër, si qëndrimi i jehudëve të cilët shpifin paturpësira për të dhe
për nënën e tij, ose si qëndrimi i të krishterëve, të cilët e teprojnë me të, e
marrin për të adhuruar, ndonjëherë duke konsideruar djalë të Zotit, ndonjëherë
duke thënë: “Ai është All-llahu” dhe ndonjëherë duke thënë: “Ai është njëri
prej treve” – shumë i Pastër dhe i Lartësuar është All-llahu prej asaj që ata
thonë për Të!
All-llahu na ka rrëfyer neve historitë
më të bukura dhe më të mrekullueshme për Isanë (alejhis-selâm) dhe nënën e tij,
duke u nisur nga fillimi i tyre dhe duke vazhduar me periudhat e tjera të jetës
së tyre. Na i ka rrëfyer me qartësinë më të madhe dhe, njëkohësisht, me
nderimin më të lartë për ta.
All-llahu e ka përmendur historinë e
Isait dhe nënës së tij në më shumë sure, madje ka zbritur një sure të plotë me
emrin e nënës së Isait, Merjemit (alejhes-selâm).
All-llahu i Madhëruar ka sqaruar se
Isai as nuk është vrarë dhe as nuk është kryqëzuar e gozhduar, por All-llahu e
ka ngritur pranë Tij dhe ai do të zbresë në fund të kohës.
Këtë e besojnë besimtarët, që janë
ndjekësit e Muhammedit (ﷺ).
Ata ia njohin vlerën Isait dhe nënës së tij ashtu si duhet dhe i nderojnë të dy
me nderim të vërtetë!
Madje, Islami e ka caktuar shehadetin
për Isanë si sebep për hyrje në Xhenet. Ubadetu ibnus-Sâmit (radijAll-llahu
anhu) ka transmetuar se i Dërguari i All-llahut (ﷺ) ka thënë:
مَنْ قَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ
وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُه وَرَسُولُهُ، وَأَنَّ
عِيسَى عَبْدُ اللهِ، وَابْنُ أَمَتِهِ، وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى
مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ، وَأَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ، وَأَنَّ النَّارَ حَقٌّ،
أَدْخَلَهُ اللهُ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةِ شَاءَ
“Kush thotë: «Dëshmoj se nuk ka të adhuruar të vërtetë përveç
All-llahut, Vetëm e pa ortakë, se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij, se
Isai është rob i All-llahut, bir i një robëreshe të All-llahut, fjala që ia ka
zbritur Merjemit dhe shpirt (i krijuar) prej Tij, (si dhe dëshmoj) se Xheneti
është i vërtetë dhe se Zjarri është i vërtetë» – këtë njeri All-llahu do ta
fusë nga cila derë të dëshirojë prej tetë dyerve të Xhenetit.” – Muttefekun alejhi.
Robër të All-llahut!
Ai që e analizon thirrjen e Isait
(alejhis-selâm), do ta shohë se është e mbushur me Teuhid dhe se urdhri që
adhurimi t’i kushtohet vetëm All-llahut Një është prej bazave më të mëdha të
saj. Ky është Mesazhi i të gjithë të dërguarve, në mesin e të cilëve gjendet
Isai (alejhis-selam). All-llahu i Lartësuar ka thënë:
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن
رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ
(25)
“Ne nuk kemi nisur asnjë të dërguar para teje, që të mos i kemi shpallur
se: “S’ka të adhuruar të vërtetë përveç Meje, andaj më adhuroni (vetëm) Mua!” [El-Enbijâ’, 25]
Isai e ka përcjellë Mesazhin e tij në
formën më të përkryer. Ai ka qenë në krye të ibadetxhinjve të Umetit të tij, i
pari i tyre në përulje me frikëmadhërim ndaj All-llahut, Zotit të krijesave. Ai
e predikonte haptazi të vërtetën, prej kur ka qenë në djep, pastaj kur është
bërë burrë e deri kur e ngriti All-llahu tek Ai dhe, gjithashtu, kur të zbresë
në fund të kohës së kësaj bote, i tërë daveti i tij është i përqendruar në
Teuhid dhe në mohimin e shirkut dhe refuzimin e shpifjes se All-llahu ka
fëmijë.
Në djep ka thënë:
قَالَ
إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا (30) وَجَعَلَنِي
مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ
حَيًّا (31) وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا (32) وَالسَّلَامُ
عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (33)
“30. Ai (Isai në djep) tha:
«Unë jam rob i All-llahut. Ai më ka dhënë Librin (pra Ungjillin), më ka
bërë profet
31. dhe më ka bërë të bekuar kudo që të jem. Ai më ka porositur që të falem
e të jap zeqat sa të jem gjallë
32. dhe që të jem i mirë ndaj nënës sime dhe nuk më ka bërë të ashpër dhe
të padëgjueshëm.
33. Le të jetë paqja e shpëtimi mbi mua, në ditën që kam lindur, në ditën
që do të vdes dhe në ditën që do të ringjallem!»” – Merjem, 30-33.
Kur të zbresë në fund të kohës do ta
vrasë Mesihun e Rrejshëm (el-Mesîh ed-Dexh-xhâl), i cili do të pretendojë se
është zot në vend të All-llahut.
Pastaj, Isai do të udhëheqë dhe do të gjykojë
me ligjin e Zotit, do t’i thërrasë njerëzit të besojnë në Njëshmërinë e
All-llahut dhe do t’i luftojë dukuritë e idhujtarisë dhe shirkut.
Ebu Hurajra ka transmetuar se i Dërguari i All-llahut (ﷺ) ka thënë:
(وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ لَيُوشِكَنَّ أَنْ يَنْزِلَ فِيكُمُ
ابْنُ مَرْيَمَ حَكَمًا مُقْسِطًا، فَيَكْسِرَ الصَّلِيبَ، وَيَقْتُلَ
الْخِنْزِيرَ، وَيَضَعَ الْجِزْيَةَ، وَيَفِيضَ الْمَالُ حَتَّى لاَ يَقْبَلَهُ
أَحَدٌ)
“Pasha Atë, në Dorën e të Cilit është shpirti im! Shumë shpejt do të zbresë
te ju biri i Merjemit, si një udhëheqës dhe gjykues i drejtë; do ta thyejë
kryqin, do ta vrasë derrin, do ta lërë xhizjen dhe do të përhapet pasuria aq
shumë, sa nuk do ta pranojë njeri.” – Muttefekun alejhi.
Kështu edhe në të kaluarën, Isai
(alejhis-selâm) i ka urdhëruar fisin Beni Israil t’ia kushtojnë ibadetin
(veprat e adhurimit) vetëm All-llahut Një dhe i ka paralajmëruar për rrezikun e
shirkut. All-llahu i Lartësuar ka thënë:
لَقَدْ كَفَرَ
ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ مَرْيَمَ
ۖ وَقَالَ
ٱلْمَسِيحُ يَٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ
ٱعْبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّى وَرَبَّكُمْ ۖ إِنَّهُۥ مَن
يُشْرِكْ بِٱللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَيْهِ ٱلْجَنَّةَ وَمَأْوَىٰهُ
ٱلنَّارُ ۖ وَمَا
لِلظَّٰلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ
“Pa dyshim, janë jobesimtarë ata që thonë: «All-llahu është Mesihu, biri i
Merjemit!», sepse vetë Mesihu ka thënë: «O Beni Israil, adhuroni All-llahun, që
është Zoti im dhe Zoti juaj! Pa dyshim, atij që adhuron tjetërkënd përveç
All-llahut, All-llahu do t’ia ndalojë Xhenetin dhe strehim i tij do të jetë
Zjarri. Për keqbërësit nuk ka ndihmës».” – El-Mâ’ide, 72.
Ky profet fisnik, Isai (alejhis-selâm),
ia sqaronte popullit të vet se shpëtimi gjendet vetëm në ndjekjen e Rrugës së
Drejtë dhe se ajo është: ruajtja e vetes nga zemërimi i All-llahut, (pra
takvaja ndaj All-llahut), bindja ndaj Tij dhe besimi në Njëshmërinë e Tij, duke
e adhuruar Vetëm Atë.
All-llahu ka thënë, duke rrëfyer fjalët
e Isait:
وَمُصَدِّقًا
لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي
حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا
اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (50) إِنَّ اللَّهَ
رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ
(51)
“50. Dhe (kam ardhur te ju)
për t’ju vërtetuar Teuratin, që është para meje dhe që t’ju lejoj disa gjëra që
i keni pasur të ndaluara. Ju kam sjellë një provë nga Zoti juaj, prandaj kijeni
frikë All-llahun dhe bindmuni!
51. Me të vërtetë, All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj, andaj adhurojeni
Atë. Kjo është rruga e drejtë!” – Âl Imrân, 50-51.
All-llahu i Lartësuar do ta pyesë Isanë
(alejhis-selâm) për të vërtetën se në çfarë feje e ka thirrur popullin e vet
dhe na është treguar përgjigjja e tij e sinqertë, e cila fton për adhurimin e
All-llahut Një, duke dëshmuar për pafajësinë dhe pastërtinë e tij dhe të nënës
së tij nga shpifja e ortakërisë, duke u distancuar nga adhurimi që ia kanë
kushtuar atyre të dyve dhe duke e dëshmuar për pastërtinë e thirrjes së tij, e
cila kurrë nuk ka thirrur për t’u adhuruar diçka tjetër krahas All-llahut; Zoti
ynë (azze ue xhel-le) ka thënë:
وَإِذْ
قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي
وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ
سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِن
كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ
مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ
(116) مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ
رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ
فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا
تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنتَ
عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (117)
“116. Pastaj All-llahu do të thotë (në Ditën e Gjykimit): “O Isa, biri i Merjemes! A ti
ishe ai që u the njerëzve: “Adhuromëni mua dhe nënën time si dy të adhuruar
krahas All-llahut”?! Isai do të thotë: «SubhâneKe (i Lartësuar, i Pastër
nga çdo e metë Je Ti)! Mua nuk më takon të them diçka, për të cilën nuk kam
aspak të drejtë! Po ta kisha thënë ndonjëherë, Ti pa dyshim do ta dije. Ti e di
çfarë ka në veten time, po unë nuk e di çfarë ka në Veten Tënde. Vetëm Ti i di të
gjitha të fshehtat.
117. Unë nuk u kam thënë asgjë tjetër, përveç asaj që më ke urdhëruar Ti:
“Adhuroni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj!”. Kam qenë dëshmitar, për sa
kohë që kam jetuar midis tyre dhe, qëkurse më more mua, Ti ishe Mbikëqyrësi i
tyre. Ti je Dëshmitar për çdo gjë».” – El-Mâ’ide, 116-117.
Robër të All-llahut!
Ky është realiteti i profetit dhe i të
dërguarit të All-llahut – Isait (alejhis-selâm) dhe kjo është pozita e tij në
Islam dhe tek umeti islam. Kjo është e vërteta, kurse çdo gjë tjetër është
shpifja dhe dalaleti, për kotësinë e së cilës dëshmojnë ligjet e shpallura,
logjika e shëndoshë dhe natyrshmëria e pastër.
All-llahu i Madhëruar thotë:
ذَٰلِكَ
عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ
(34) مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ ۖ سُبْحَانَهُ
ۚ إِذَا
قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (35) وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي
وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ
(36)
“34. Ky është Isai, biri i Merjemes. Kjo është fjala e vërtetë, për të
cilën ata dyshojnë dhe diskutojnë.
35. Nuk i shkon All-llahut të marrë dikë për bir. SubhâneHu (d.m.th. i lartësuar është Ai e i
Pastër nga kjo shpifje)! Kur vendos diçka, Ai vetëm thotë për të «Bëhu!» dhe
ajo bëhet.
36. (Isai tha): «Vërtet,
All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj; andaj adhuroni vetëm Atë! Kjo është udha
e drejtë».” – Merjem, 34-36.
[Hutbja e dytë]
O robër të All-llahut monoteistë!
Kështu ka qenë thirrja e të gjithë
profetëve, predikim i qartë për teuhid, predikim i qartë se All-llahu është Një
si Zot dhe Krijues, se All-llahu është Një të Cilit duhet t’i përulemi me
adhurim dhe se All-llahu është Një në Emrat dhe Cilësitë e Tij. Predikim
haptazi që tregon për pastërtinë dhe lartësinë e All-llahut mbi të gjitha
përshkrimet që ia kanë bërë idhujtarët.
All-llahu i Lartësuar ka thënë:
سُبْحَانَ
رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180) وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
(181) وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
“180. I lartësuar është Zoti yt, Zoti i Madhështisë e i Lavdisë, mbi çfarë
i veshin ata!
181. Paqja qoftë mbi të dërguarit,
182. dhe të gjitha lavdet e falënderimet i përkasin All-llahut, Zotit të
botëve! ” – Es-Sâffât, 180-182.
Dhe prej shpifjeve më të mëdha, prej
padrejtësive më të mëdha dhe prej kufrit më të rëndë është shpifja se All-llahu
ka fëmijë – i Lartësuar dhe i pastër është All-llahu nga çdo e metë! Sepse ky
është kulmi i fyerjes dhe i nënçmimit ndaj madhërisë, madhështisë dhe cilësisë
hyjnore të All-llahut si Zot.
Çdokush, përveç All-llahut, është
krijesë e Tij, i nënshtruar përpara madhërisë dhe madhështisë së Tij, i
ngarkuar me urdhra për t’i bërë ibadet Atij, kurse All-llahu është i lartësuar
dhe i pastër nga pasja fëmijë. Prandaj ka thënë – dhe Thënia e Tij është hakk –
lidhur me ata që i përshkruajnë All-llahut fëmijë:
وَقَالُوا
اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) تَكَادُ
السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ
هَدًّا (90) أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ
أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا
آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94)
وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)
“88. Ata thonë: «I
Gjithëmëshirshmi ka një fëmijë».
89. Keni thënë
diçka vërtet të tmerrshme!
90. Qiejt gati sa
nuk copëtohen prej kësaj; Toka gati sa s’çahet e malet sa s’rrëzohen të
thërrmuara,
91. ngaqë ata i
veshin një bir të Gjithëmëshirshmit.
92. Kurrë nuk i
shkon (madhërisë së) të
Gjithëmëshirshmit të ketë një bir.
93. S’ka krijesë
që gjendet në qiej dhe në Tokë e që të mos vijë si rob para të
Gjithëmëshirshmit.
94. Ai e njeh mirë
gjithsecilin prej tyre dhe i ka numëruar të gjithë saktësisht.
95. Çdonjëri prej
tyre, në Ditën e Kiametit, do të dalë fill i vetëm para Tij.” – Merjem, 88-95.
Për sa i përket atyre që e hyjnizojnë
Isanë (alejhis-selâm), ose pretendojnë se është bir i All-llahut – sa i
Lartësuar e i pastër është All-llahu azze ue xhel-le nga kjo shpifje – ose
thonë se All-llahu është njëri prej treve, ne e kemi për detyrë të distancohemi
nga ata dhe besimi i tyre!
Lavdërimet, nderimet dhe shpëtimi i
All-llahut qoftë me Muhamedin, me Isanë dhe me të gjithë të dërguarit tanë të
nderuar dhe me ndjekësit e tyre të vërtetë!
_______
Bazuar kryesisht në një hutbe të shejh dr. Hâlid Dhafiri,
All-llahu e ruajttë!
Përkthimi: Blerand Grubi
